ازدواج
نهادی
مدنی
در
حقوق
ایران
است
که
علاوه
بر
این
که
واجد
آثار
حقوقی
و
مدنی
زیادی
می
باشد
از
نظر
دینی
هم
امری
بسیار
پسندیده
بوده
و
دارای
آثار
معنوی
و
اخروی
نیز
هست
.
لذا
مجرد
ماندن
و
ترک
این
شیوه
ی
حسنه
مذمت
(
سرزنش
)
شده
است
و
چنانچه
فردی
به
خاطرازدواج
نکردن
مرتکب
گناه
شود
تجرد
وی ،
حرام
خواهد
بود
. به
همین
دلیل
آشنا
بودن
با
قواعد
حاکم
بر
این
نهاد،
امری
لازم
است
.
یکی
از
این
قاعده
ها
موضوع
ممنوعیت
نکاح
با
بعضی
افراد
است
.
لذا
باید
با
کسی
ازدواج
کرد
که
از
نظر
شرعی
و
قانونی
برای
آن
مانعی
وجود
نداشته
باشد.
در
این
بحث
ذیلاً
به
بررسی
موضوع
ممنوع
بودن
ازدواج
با
گروهی
از
زنان
و
مردان
می
پردازیم
که
درقانون
مدنی
ایران
آن
را
جزء
"
موانع
نکاح
"
شمرده
اند.