امروزه در حالی شاهد وقوع حوادث ناگوار از جمله قتل دختر دانشجو در پل مدیریت تهران، قتل روحالله داداشی قویترین مرد ایران و بسیاری موارد دیگر در کشور هستیم که با نگاهی اجمالی به روشنی درمییابیم بسیاری از قتلها و جنایتها با سلاح سرد رخ داده و میدهد. براساس گزارشهای رسمی پلیس، 44 درصد از قتلها در کشور با سلاح سرد رخ داده و وقوع قتل با استفاده از سلاح سرد نسبت به سال گذشته بیش از 3 درصد افزایش داشته است.
خیلی از قتلهایی که با سلاح سرد اتفاق افتاده، بدون برنامهریزی قبلی بوده و فردی که مرتکب قتل شده هیچ طرح و نقشهای برای جنایت نداشته است، بلکه در دسترس بودن آلت قتاله برای قاتل، قتل را آسانتر کرده است. پس اگر ابزار و آلات خطرناک و نامتعارف دراختیار قاتل نبود، شاید بسیاری از این جنایتها و قتلها اتفاق نمیافتاد. بررسیها و پژوهشها نشان میدهد برخی افراد بهخاطر کمبود توجه و تزلزل شخصیت، سلاح سرد حمل میکنند، زیرا با حمل این نوع سلاحها نوعی حس اعتماد به نفس و شجاعت کاذب به آنها دست میدهد که هنگام درگیری و خشونت از آن استفاده کرده و در یک لحظه موجب بروز قتل یا نقص عضو میشوند. برخیها اعتقاد دارند چاقوکشی معلولی از علتهاست و معلول را نمیتوان پاکسازی یا جمعآوری کرد، بلکه باید علتها و عوامل گرایش به سوی آن را شناسایی و رفع کرد. براساس آمار پزشکی قانونی سال گذشته بیش از هزار تن به وسیله سلاح سرد کشته شدهاند. اکثر قتلها در شرایطی اتفاق افتاده که ضارب در شرایط روحی و روانی مساعدی نبوده است. تنها ماده قانونی هم که برای مبارزه با سلاح سرد وجود دارد، ماده 917 قانون مجازاتهای اسلامی است که طبق آن، هر کس به وسیله سلاح سرد تظاهر به قدرتنمایی کرده یا در نزاعهای خیابانی از آن استفاده کند، طبق رأی دادگاه به 6 ماه تا 2 سال حبس تعزیری یا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد. استفادهکنندگان از سلاح سرد امنیت جامعه را به مخاطره انداخته و آسیبهایی نیز به جامعه وارد کردهاند که باید آن را بازکاوی و با کار کارشناسی بررسی نمود. حتی اگر درخصوص برخورد با دارندگان سلاح سرد خلأ قانونی وجود دارد، باید به سرعت برطرف شود. لایحه برخورد با حاملان سلاح سرد در پی درخواستهای مکرر مردم و پیشگیری از زورگیری، خفتگیری و قتل باید در مجلس محترم شورای اسلامی به شکل جامع و کامل تصویب شود تا قانون با صلابت بیشتری اجرا شود. افرادی هم که اقدام به حمل چاقوهای غیرمتعارف همچون شمشیر، چاقوهای شکاری، قمه، پنجه بوکس و غیره در معابر عمومی میکنند، باید از سوی پلیس و نیروهای امنیتی دستگیر شوند و پس از تشکیل پرونده برای محاکمه و مجازات تحویل دستگاه قضایی گردند.
راهکار: در همین حال پیشنهاد میشود متهمین پس از دستگیری، از سوی متخصصان و روانکاوان تحت بررسی قرار گیرند تا مشخص شود چه عواملی موجب شده افراد به این مرحله برسند. پس از شناسایی ریشهها نیز باید به رفع عوامل از بازتولید آن در جامعه با آموزش در مدارس و اقدامات فرهنگی و آگاهسازی مردم پرداخت و به خانوادهها نیز اطلاعرسانی شود که چگونه مراقب بچهها باشند و آنها را تربیت نمایند زیرا تنها تصویب قانون برای رویارویی با موضوع سلاح سرد و مجرمان کافی نیست. بلکه لازم است مسئولان قضایی قانونی را تصویب نمایند تا هرگونه حمل این گونه سلاح ممنوع گردد تا نیروی انتظامی بتواند با اقتدار با این هنجار اجتماعی و امنیتی برخورد نماید.