قضاوت شغل مهم و حساسى است و به همین جهت در انتخاب قضات شرایط قانونى نسبـﺔً دشوارى پیش بینى شده است تا افراد صالح و شایسته به منصب قضا انتخاب شوند با این حال قاضى نیز همانند هر شخص دیگرى انسان است و لذا مىتواند در مواردى اشتباه کند و تصمیمات نادرستى اتخاذ کند و لذا تصمیم وى و حکمى که صادر مىکند از دقت و صحت لازم برخوردار نباشد.
طبیعى است در چنین مواردى اعتراض به تصمیم قاضى حق مسلم هر فردى است لذا دادگاههاى تجدیدنظر به عنوان مرجعى براى اعتراض به احکام دادگاهها مىباشند و با بررسی پرونده صحت حکم قاضى را مورد ارزیابى قرار مىدهند.
طبیعى است این دادگاهها همچنان که از نام آنها بر مىآید ابتدائا به دعاوى رسیدگى نمىکنند بلکه در مرحله دوم به دعوى مطروحه رسیدگى مىکنند.
اعتراض به احکام دادگاهها و طرح آنها در دادگاه تجدیدنظر نیز داراى مهلت زمانى محدودى است و پس از سپرى شدن مدت زمان مذکور حکم صادره قطعى محسوب مىشود و دیگر قابل اعتراض نیست.